Junique Raymarine tijdens de Fastnet Race 2017

15 augustus 2017 - In de Fastnet Race 2017 waren er weer voldoende nederlandse deelnemers aanwezig en van de Junique Raymarine, die in een veld van 60 TwoHanded boten een keurige 8e plaats behaalden, ontvingen we .....

een mooi en gedetailleerd verslag wat er zoal bij komt kijken en we kijken uit naar nog meer verslagen van de nederlandse deelnemers.

We zijn weer terug op aarde, een fantastische wedstrijd met alle omstandigheden die je maar kunt bedenken en vooral prachtig weer. Na al onze voorbereidingen waren we zondag wel erg klaar om te vertrekken, hierbij zo’n beetje wat we hebben meegemaakt, of hoe we dat hebben beleefd.

De start van de Fastnet is per IRC klasse ingedeeld, en binnen al die bestaande klassen mag je kiezen of je “two handed” gaat of “full crew”, dat betekent dus dat wij starten in IRC 2 met 65 boten, waarvan het grootste gedeelte dus wel vol bemand is. Alle Two handed bootjes bij elkaar zijn er ook 60, genoeg te doen dus de komende dagen.

Er was een flinke wind en er liep inmiddels ook een flinke stroom mee richting de Needles. Voeg nog wat extra boten toe van de volgende start, een paar helikopters een enorme berg toeschouwers op flinke snelle boten en je hebt zo'n beetje het beeld.

Wij zijn hier voorzichtig geweest, start ging wel goed en we hebben redelijk ons pad kunnen volgen op de stroom en vrije wind, het was prachtig, druk en de wind nam flink toe, beuken met 10 knopen-plus over de grond.

Na de Solent wordt het wat rustiger en kun je eens om je heen kijken, dan komen de echte grote jongens langs rammen, (en de “kleintjes” zoals de Volvo's.)

Wat een spektakel!

Onze eerste nacht was pittig, de windhoek in onze apparatuur ging slingeren, dus konden we niet aan de wind sturen op de automaat, dat sturen kun je natuurlijk zelf ook, maar nooit zo goed en vooral nooit zo lang als de stuurautomaat dat kan. Plus dat je het probleem op moet lossen. Aandacht af van het zeilen en op de technische zaken.

Pascal heeft de boel weer goed werkend gekregen maar we waren wel zo'n 5 mijl kwijt. De cursus "omgaan met teleurstellingen" is vandaag weer uitgesteld. Het kruisen langs de kust ging verder prima de boot loopt aan de wind als de brandweer, uiteindelijk liep het veld vast voor Plymouth en een diep windwak.

Het centrum van het wak was de Ajeto achter het anker (in 75 meter water, das een klusje erbij voor die mannen)

Met de neus op het scherm en de ais info op de kaart konden we zien dat er boten zee op gingen die iets bleven lopen, dat er bootjes de wal in gingen die ook iets bleven lopen en het midden was duidelijk, he-le-maal nix.

Dit was het eerste van meerdere windwakken die wij niet hebben kunnen vinden in de voorspellingen, en het kan nog extremer.

Uiteindelijk heeft de Elke een geweldige move gemaakt op zee, en de Night&day dezelfde geweldige move maar dan onder de kust.

We zijn er omheen gekomen en weer op gang, geen extra schade maar ook geen winst helaas.

De Fastnet kent een aantal verboden gebieden waar we niet in mogen komen, deze tss'en zijn dus merktekens van de baan, en er ligt er een direct na LandsEnd, we zijn tussen deze tss en LandsEnd doorgegaan, de stroom liep hier op het juiste moment mee en we zijn in de nacht langs de rotsen gevlogen gewoon.

Heel precies navigeren op de superdetail stroomkaarten zodat je er het maximale uithaalt, en tegelijk een geweldig mooie nacht, volle maan, dolfijntjes langszij, dit hadden we ff nodig om weer goed in het gareel te komen.

Toen kwam er een kruisrakje, ff de Ierse zee over naar de rock, voor de Junique de vierde keer dat ze dit rakje maakt. Onze stuurautomaat, kon nu echt aan de bak.

We hadden de laatste weerinfo, net een mooi stuk gedaan en een plan gemaakt.

De omstandigheden waren goed, flinke wind en natuurlijk een kl...te zee, de boot krijgt hier enorme opdonders.

Goed begin, gedurende het rak hebben we van alles gehad, tot ruim 30 knopen, rif in grootzeil en in de fok, maar de boot bleef gaan en hakte zich een weg door de vierkante klots golven.

Als je in je bedje licht kom je regelmatig vrij van de boot om dan weer neer te ploffen, slaapt best lekker hoor……

Maar we hebben in dit rak de kleinere boten weer uit kunnen lopen en de inspanningen hebben wel opgeleverd.

In de nacht weer opnieuw heel veel maan, en nog steeds geen regen, en de voorspelling was heel veel regen gedurende lange tijd, dus mazzel. Ondanks de flinke wind blijft de wind maar shiften, 10 graden recht, en links en weer opnieuw heen en weer, regelmatig loop je dan ruim 7 knopen recht in de golven, dat geeft een overtreffende trap van paaltje pikken, wij weten niet hoe dat in het netjes heet, de namen die wij ervoor hebben schrijf je beter niet op.

Tijdens het hoogtepunt van de wind, op de marifoon getuige geweest van een mastbreuk en delaminatie op jachten en de Ierse reddingsdienst in actie. Spannend daar. We naderen de rock, de wind mindert, uitreven, trimmen trimmen trimmen, de wind wordt alsmaar minder, dat was niet voorspeld, de golven klotsender en een berg bootjes bij elkaar, de Rock in de volle maan, net voor ons, opnieuw de zelfde boten waaronder de Ajeto natuurlijk en de ScarletOyster, heel goede zeilers allemaal. Er ontstaat weer zo'n windwak, heel mooi allemaal voor de toeschouwer, maar het was ff slopend, de Ajeto was net rond en de deur ging dicht, bootjes overal alle kanten op en de stroom dreef ons allemaal weg van de rock.

Enfin, die cursus was toch uitgesteld.

In de vroege ochtend, met de opkomende zon achter ons en een knallende maan nog voor ons ronden we de Fastnet Rock en kon eindelijk de gennaker omhoog.

Traditioneel doen we dan eerst een knoop in de gennaker, drie keer Fastnet, drie keer gennaker rond het voorstag bij de Rock %$$#@ zal de zenuwen wel zijn ofzo.

Maar dit is het rak van de zonnebrand, de volle dag veel wind, heel veel zon, veel dolfijnen en snelheden tussen de 8 en de 14 knopen plus!

Boot gesopt, droog gemaakt, om en om gelegen om een beetje bij te komen, veel gegeten, pannenkoeken gebakken, vooral die met reepjes hamburger is een goeie combinatie.

En in de loop van het rak komt dan de vraag hoe gaan we het einddeel aanpakken, linksom of rechtsom?, weer zo'n tss op het pad en de Scilly's als merkteken.

 

Nieuw weerbericht gepikt, plannen gemaakt en een pad gekozen, de tss rechts laten, het is niet de meest gebruikte weg, maar wel 4 mijl korter en de stroom was goed, 2 uur speling berekend met de stroom rond Bisschoprock. De wind was iets aan t draaien?, en onze rechte streep onder gennaker werd een gijprak terwijl de Ajeto voor ons in een rechte streep doorramt??, enfin Iersezeewind.

de gijpen zo ingedeeld dat de tss en de Scillys er heel erg goed inpaste.

Alles onder controle, boot weer toonbaar en wij weer ok.

 

Weer zo'n windwak uit het niets, van 15 knopen naar 4 knopen wind $%E@# .  Dat kunnen we hier nou net niet hebben, samen met twee andere bootjes werd het een gevecht om uit het tss te blijven.

Overlegje gehad met St Mary’s lifeboat, die met een deelnemer op sleep achter zich aan prima achterlangs stuurde.

Daarna gijpend met heel weinig wind, een klots-zee en nog steeds stroom mee, waardeloze combinatie, door naar de Bischop.

Het leek weer ff onder controle, noodle-tje gepakt en elkaar eens aangekeken, zodat we in de gaten kregen dat ons tijdslot van 2 uur inmiddels wel volledig weg was en we afgingen op een nieuw probleempje, de waardeloze combinatie werd nu tegen stroom ronden.

Met de detailstroom info en heel dicht langs de rotsen scherend zijn we gerond en kwamen we in het veld terug zo ongeveer op de plaats waar we bij de Rock waren begonnen, als die $%#@  wind toch eens was blijven staan dan …     Enfin, die cursus was toch al uitgesteld.

Het volgende stuk was net op de grens van genua of code zero, een hoek waar we altijd moeite hebben met de “planeer” bootjes. En die waren nog steeds te dichtbij.

Dus all 4 hands on deck, de code erop, eerst nog ff met staysail dachten we, maar die kon er al snel weer af toen we achter de Scilly’s vandaan kwamen.  Wordt het een standaard verhaaltje, prachtige maan, lekker windje, J122 naast ons om tegen te knokken, dolfijntje zo af en toe, lekker bakkie koffie, alleen een beetje koud dat is het enige.

Maar wel heel erg op de grens, best veel helling, niet comfortabel. De stuurautomaat had het zwaar maar deed het goed.

Lopend het rak konden we steeds beter zien dat onze schuur- slijp- en sleuteluren aan de kiel eigenlijk veel meer opleveren als we hadden gehoopt, het ging super, die planeer bootjes kwamen helmaal niet dichterbij, en de volbemande J122 bleef achter ! De kou was plots ook niet zo erg meer.

Opmaken voor het volgende onderwerp, Lizzard Point, lijkt niet zo moeilijk.

 

Nieuw weerbericht erbij, tijdstip van ronding voorspellen, stroominfo erbij, alles in de hoge hoed en schudden maar. Een ronding vol voor stroom, direct daarna richting Plymouth, maar op en na de bocht is een enorme neer, je moet jezelf positioneren in het juiste stukje water om niet te veel te varen en wel stroom mee te houden.

Het liep geweldig en we hadden geluk, aan de bootjes om ons heen konden we precies zien dat de verzonnen theorie helemaal klopte, de snelheidverschillen waren enorm, de J122 was in een halfuur in de neer volledig gezien. Een opstekertje.

Het laatste rak, op naar de bar.

Zonnebrand, code zero eraf, genua op de buitenschoot en blijven rammen, het wordt wat ruimer en de wind neemt iets toe, de jib 0 erbij, we gaan gemiddeld weer wat sneller, neemt de wind weer wat af, code zero er weer op, iets ruimer, staysail er onder, flink werk allemaal maar we leren veel.

Het is inmiddels wel zo dat onze handen en vinger gaan protesteren, hoe zou dat nu komen?

Voorbereiden op de laatste mijlen de Plymouth baai in, de Yellowbrick tracker weer openen en studeren op de bootjes voor ons en hoe de wind zich gedraagt rond de berg op de hoek.

Altijd een lastig puntje, maar het lijkt deze keer een simpele aanloop.

Tandjes poetsen, bootje opruimen voor de fotograaf, daar is Tim Wright alweer!  en knallen door de finish.

We zijn er, 7e IRC-2 en 8e duohanded, we zijn heel tevreden.

 

Samengevat, het offshore wedstrijd zeilen is weer interessanter geworden, naast het zeilen zit een berg techniek die ongelofelijk veel nieuwe mogelijkheden biedt.

Het voorbereiden blijft natuurlijk het meest belangrijk, voor jezelf, de samenwerking met je maat, je lijf, je navigatie de boot en je spullen.

Maar het computeren onderweg, de extra informatie uit je navigatie programma, de stuurautomaat die maar onvermoeid geconcentreerd blijft sturen, het digitale “zicht” op de andere deelnemers, het is wel heel leuk en vraagt heel anders denken.

Het geeft tegelijk ook aan hoe afhankelijk je bent van die techniek onderweg, als er maar iets hapert ben je de sigaar.

We hebben heel veel geluk gehad met het weer, prachtige natuur gezien, goeie boot, Raymarine, geweldig goede kleding (warm en droog blijven is essentieel) en een team achter ons wat steunt, geweldig.

De Fastnet is een bijzonder rondje wat je niet in een paar keer onder de knie hebt. Als we heel, heel veel geluk hebben volgend jaar, is de Round Britain&Ireland zoals deze Fastnet, dan is het maar 3x zo lang!

 

IRC 2H

75ste Flevo Race van 170-jarige KNZ&RV

13 augustus 2017 - Volgend weekend wordt al weer de 75ste editie van de Flevo Race gehouden in het jaar dat de KNZ&RV haar 170 jarig bestaan viert. De organisatie is als geheel druk met de voorber... Lees verder

VOC Cup Cancelled

17 augustus 2017 - Na uitgebreid overleg binnen EWVA hebben we besloten het Open Klassekampioenschap ORC Sportboten i.c. de VOC Cup 2017 te annuleren. Meer dan een stuk .............................. Lees verder

>